بهبود روش های ارزیابی صفات کیفیتی معماری نرم افزار

ارزیابی معماری نرم افزار موجب صرفه جویی هزینه های زیاد تعمیرات در مراحل پایانی چرخه حیات نرم افزار می شود. ارزیابی معماری نرم افزار به دو دسته تکنیک های پرسشی و اندازه گیری دسته بندی می شود که از میان آن ها تکنیک های مبتنی بر سناریو از میان تکنیک های پرسشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا مربوط به یک سیستم خاص بوده و به عنوان یک بخشی از فرایند توسعه سیستم همه جوانب سیستم را در بر می¬گیرد به عبارتی ارزیابی کاملی از سیستم انجام می¬دهد. و تکنیک مبتنی بر شبیه¬سازی از میان تکنیک¬های اندازه¬گیری اهمیت ویژه¬ای دارد زیرا مبتنی بر شبکه پتری سطح بالا و رنگی است و صفات کیفی غیر¬وظیفه¬مندی همان مشخصه¬های کیفی هستند که عموماً به صورت ضمنی بیان می¬شوند را ارزیابی می¬کند، شبکه پتری رنگی و شبکه پتری سطح بالا امکان تجزیه و تحلیل پر قدرت و شبیه سازی مناسب را فراهم نموده و برای نیازمندیهای غیر وظیفه مندی نامناسب پاسخگو و قابل شناسایی است و از میان این دو، تکنیک مبتنی بر شبکه پتری رنگی پاسخگوی تحلیل و ارزیابی صفات کیفی معماری نرم¬افزار است. در مراحل اولیه چرخه حیات نرم افزار ایجاد سیستم های نرم افزاری بهتر از طریق مدل کردن الگوهای معماری انجام می شود. مدل سازی uml یک زبان طراحی نرم افزار استاندارد است که به عنوان یک نقطه شروع برای برآوردن مدل معماری در عرصه صنعت استفاده می شود. که با استفاده از مدل uml، مدل cpn متناظر با آن را از طریق الگوها و به صورت خودکار استخراج می کنیم زیرا مدل cpn مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته تا عملکرد صحیح و میزان برآورده شدن صفات کیفی آن سیستم مشخص گردد، سپس طراحی معماری با مدل cpn مورد تطبیق قرار می گیرد، تا با کاستن خطرات مرتبط، صفات کیفی، بدون ترس از مشکلات به صورت پایه و اساس قوی وارد فاز ساختار از چرخه تولید سیستم شود.